De leegstand van met name (bestaande) utiliteitsbouw in Nederland neemt schrikbarende vormen aan. Utiliteitsbouw zijn gebouwen die geen woonbestemming hebben. De maatschappelijke discussie betreft vooral de winkels en kantoren. De leegstand gaat verder dan dit. Exclusief horeca bedraagt de leegstand momenteel 54.700.000 m².
De leegstand is onderverdeeld in 2,1 miljoen m² voor winkels, 7,8 miljoen m² voor kantoren, 12,1 (!) miljoen m² bedrijfsruimte, 10 miljoen m² agrarisch, 20 miljoen m² (!) maatschappelijk en 2,5 miljoen m² kerkelijk vastgoed. Daarnaast hebben gemeentes, en instellingen als woningbouwverenigingen, projectontwikkelaars honderden miljoenen afgeschreven op bouwgrond, welke daarmee in grote delen van Nederland niet langer schaars is.
De verwachting is dat de leegstand verder toeneemt op het gebied van religieus vastgoed (ontkerkelijking), agrarisch vastgoed (naar verwachting 10.000 boerenbedrijven in Nederland hun activiteiten stoppen de komende jaren). Qua winkelvastgoed is de functie en met name de logistieke functie blijvend veranderd.
Andere factoren voor de toename van de leegstand zijn onder andere de demografische veranderingen van de bevolking, de opkomst van de E-commerce, het flexwerken, de verdergaande automatisering (robotisering), het verdwijnen van de maakindustrie.
Een volledige oplossing voor dit probleem kan mijns inziens niet op korte termijn worden gevonden. Een deel van de leegstand kan worden opgelost door het herbestemmen van r uimtes. Studentenhuisvesting en/of starterswoningen in leegstaande kantoorgebouwen, het creëren van belevingswinkels et cetera.
In het voorzien in deze leegstand en in het bedenken van oplossingen ligt naar mijn mening de belangrijkste opgave voor architecten, woningbouwverenigingen, projectontwikkelaars, meedenkende bankiers en makelaars.
Plaats een reactie